Tegenover ons huis was een groot bos met een vroegere brandgang waar we altijd voetbalden en de antiautopaaltjes de doelen waren. Voorbij dat pad speelden we dan weer niet veel, of het moest op weg naar het andere bos zijn geweest waar ik met een vriendje een geheime hut had, totdat die ontdekt werd en vernield … Ach ja, dat hoort erbij. Het bos waar we met de hele straat een dorp maakten waar de huismuren gemaakt werden van de humuslaag. Je kon gewoon je ‘schatten’ laten liggen. En ik herinner me het jaar dat de straat openging voor de riolering.
